HOMEOPATIA
Leczenie przez uświadamianie
Tutaj dowiesz się czym jest homeopatia.
Przyjemnej lektury, Gosia Kmiecik.
Wszystko co powinieneś wiedzieć
Na czym polega i czym jest?
Homeopatia
Co to jest?
Twórcą homeopatii jest niemiecki lekarz Samuel Hahnemann (1755 - 1843),
który zawiedziony nieskutecznością współczesnej jemu medycyny wpadł na
pomysł innego leczenia chorych.W tamtych czasach do powszechnie
stosowanych metod należało : upuszczanie krwi, przystawianie pijawek,
podawanie środków przeczyszczających i wymiotnych, przykładanie do skóry
żrących lub gorących substancji w celu usunięcia infekcji, podawanie
chorym dużych ilości trujących związków typu preparatów rtęciowych i
arsenowych. Hahnemann odkrył, że metody te przynoszą więcej szkody niż
pożytku. Napisał ,,Upuszczanie krwi, środki przeciw zapalne, letnie
kąpiele, napoje łagodzące, dieta, leki oczyszczające i przeczyszczające,
lewatywa - oto błedne koło po którym krążą niemieccy lekarze". W roku
1790 porzucił praktykę lekarską i zajmował się tłumaczeniem dzieł
medycznych. W trakcie tłumaczenia książki Wiliama Cullena natknął się na
stwierdzenie autora, że kora z drzewa chinowego jest skuteczna w
leczeniu malarii ze względu na gorzki smak, właściwości ściągające i
wzmacniające żołądek. Hahnemann postanowił wypróbować na sobie działanie
chininy. Odkrył, że po zażyciu chininy wystąpiły u niego objawy
charakterystyczne dla malarii. Opisał to następująco ,,Kora peruwiańska
(chinowa) używana jako remedium na malarię działa, ponieważ może wywołać
u zdrowej osoby symptomy podobne do tych, które występują przy malarii.
Swoje odkrycie nazwał zasadą podobieństw, czyli - podobne leczy się
podobnym (po łacinie: Similia similibus curantur). Hahnemann kontynuował
badania nad wpływem różnych substancji leczniczych na organizm zdrowego
człowieka. Zauważył, że kiedy środki lecznicze są tylko rozpuszczone
lub rozcieńczone wykazują słabe działania lecznicze, jeżeli są
energicznie wstrząsane, stają się bardziej skuteczne. Nazwał to
dynamizacją. W tym okresie przestał tłumaczyć dzieła medyczne i
całkowicie poświęcił się własnym publikacjom. W roku 1805 opublikował
dzieło dotyczące pozytywnego działania leków. W 1806 r. ,,Medycyna
doświadczalna'', oraz pierwsze wydanie Organonu sztuki uzdrawiania w
1810 r. Pierwszy tom dzieła Materia medica - (zbiór właściwości
leczniczych różnych środków) ukazał się w 1811 r. Hahnemann zacząl
wykładać na uniwersytecie i cieszył się poparciem wśrod studentów.
Liczba zwolenników homeopatii zaczęła rosnąć zwłaszcza wśród pacjentów
zadowolonych z wyleczenia. Niestety nie brakowało też przeciwników
głownie ze strony wpływowych przedstawicieli medycyny konwencjonalnej
(tak też jest po dziś dzień). Homeopatia odnosiła jednak sukcesy w wielu
krajach np.w Stanach Zjednoczonych, czy we Francji gdzie w roku 1860
było już ok.400 homeopatów.
Homeopatia
Na czym polega?
Homeopatia polega na (holistycznym) całościowym leczeniu chorego
organizmu, a nie na leczeniu poszczególnych chorób. Podanie właściwego
środka homeopatycznego stymuluje naturalną uzdrawiającą energię
wewnętrzną i organizm powraca do równowagi i zdrowia.
Zasada
homeopatii brzmi - podobne leczy podobne, znaczy to, że substancja,
która u zdrowego człowieka wywoła jakieś objawy, u chorego z takimi
właśnie symptomami będzie dobrym środkiem leczniczym. Ponieważ nie ma
dwóch takich samych ludzi (mogą być podobni, ale nie identyczni) dlatego
lek homeopatyczny dobiera się indywidualnie biorąc pod uwagę szczególne
objawy u danej osoby. W tym celu homeopata zbiera dokładny wywiad
dotyczący stanu zdrowia.
Posłuże się tu przykładem. Powiedzmy, że 10
osób zachorowało na tzw przeziębienie, czy grypę, pierwszy ma wysoką
gorączkę i ogromne pragnienie na zimną wode, drugi też ma gorączkę, ale
dopomina się gorących napoi, kto inny mimo gorączki nie ma wcale
pragnienia itd. Każda z tych osób dostanie inny lek homeopatyczny ze
względu na różne objawy współistniejące.
Dodam jeszcze, że leki homeopatyczne wytwarzane są z substancji pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i mineralnego.
Oczywiście
na temat homeopatii napisano wiele książek, ja również mogłabym
rozpisać się przynajmniej na kilka stron, jednak wiedząc jak jesteśmy
zajęci różnymi obowiązkami napisałam najkrócej jak tylko można było. Mam
nadzieje, że jest to proste i zrozumiałe.